Małgorzata w święta jest sama. Jak co roku zresztą. I co ważne, wydaje się z tego faktu całkiem zadowolona. Nie dla niej zgiełk gości, feeria kolorowych światełek  i ferwor przedświątecznej krzątaniny. Święta spędza po swojemu, w swoim niespiesznym rytmie.

Śnieg cicho pada z oknem i otula wszystko białym puchem niczym kołdrą, w której można schować się przed zgiełkiem świata. Cały dom zatapia się w dobrze znanej i bezpiecznej aurze spokoju. Kominek leciutko trzaska, herbata paruje nad szklanką. Czas zdaje się zwalniać pulsując miarowo w rytm cykania zegara. Jest ciepło, swojsko, przytulnie.

Wtem dzwonek do drzwi! Niczym klęska żywiołowa wstrząsa światem Małgorzaty. Co to? Jak to? Kto co? Na pewno włamywacz! Albo i jeszcze coś gorszego! Co robić? Co robić?! Może nie otwierać? A może od razu wezwać policję? Małgorzata pełna najgorszych przeczuć i obaw zbliża się do drzwi, za którymi stoi…

Co znajduje się za drzwiami? Czy Małgorzata znajdzie odwagę, by je otworzyć? Co stanie się potem? Czy jej życie wróci ponownie na bezpieczne tory?

Ciepła, pięknie ilustrowana pastelami opowieść o świętach. Wzrusza i prowokuje do refleksji. Nie tylko, i nie przede wszystkim dla dzieci.