Dla kogo jest terapia rodzinna?

Terapia rodzinna wskazana jest w sytuacjach, gdy relacje między domownikami są zaburzone, to znaczy często dochodzi między nimi do kłótni i konfliktów, mają trudności z rozpoznaniem swoich potrzeb, nie czują ze sobą więzi, brakuje im bliskości, zrozumienia, wsparcia. Może być także pomocna w wówczas, gdy rodzina przeżywa kryzys spowodowany jakimś przytłaczającym, traumatycznym wydarzeniem, np. śmiercią któregoś z jej członków, utratą pracy, separacją, rozwodem, zmianą otoczenia itp

Najczęściej rodziny zgłaszają się na terapię w następujących przypadkach:

 kiedy członkowie rodziny nie umieją się porozumieć nawet w prostych sprawach albo nie przejawiają w ogóle ochoty do wzajemnych kontaktów;

 kiedy napięte relacje między rodzicami, np. ciągłe kłótnie, źle odbijają się na dzieciach, przez co zaczynają one sprawiać problemy wychowawcze;

 kiedy jedno z rodziców przejawia problemy natury emocjonalnej, osobowościowej, które rzutują na pozostałych domowników powodując u nich psychiczne cierpienie. Może to być na przykład uzależnienie matki lub ojca od alkoholu, narkotyków, hazardu, zaburzenia osobowości, nieumiejętność radzenia sobie ze stresem, emocjami itd.;

 kiedy rodzice podejrzewają, że coś złego dzieje się z dzieckiem, na przykład izoluje się od bliskich i kolegów, ma coraz gorsze oceny w szkole lub zachowuje się inaczej niż zwykle, np. jest bardziej skryte, małomówne;

 kiedy całą rodzinę dotyka kryzys życiowy (np. śmierć bliskiej osoby, poważna choroba, utrata pracy, konieczność nagłej zmiany otoczenia) i jej członkom trudno zaakceptować nową sytuację;

 kiedy do rodziców zaczynają dochodzić sygnały ze szkoły, że dziecko nie chce się uczyć, wagaruje, popada w konflikty z rówieśnikami, źle się zachowuje.

Na czym polega terapia rodzinna?

Psychoterapia rodzinna to cykl spotkań mających na celu poprawę funkcjonowania rodziny oraz przejście przez aktualne kryzysy. Spotkania rodzinne dają szansę członkom rodziny poczuć się jej częścią, a poprzez swobodne komunikowanie rozwiązać istniejące problemy Spotkania odbywają się raz lub dwa razy w miesiącu, każde trwa ok. 90 minut i mają charakter rozmowy pomiędzy terapeutą a rodziną, w trakcie której terapeuta poprzez pytania stara się dotrzeć do źródeł i przyczyn pojawiających się problemów. Wynika to z założenia, iż rodzina tworzy pewien system, w którym poszczególni członkowie pozostają ze sobą we wzajemnych relacjach i wzajemnie na siebie oddziałują. Problemy jednego z domowników wpływają na cały system rodzinny, ale i system rodzinny wpływa na powstawanie zaburzenia. Jednym z podstawowych celów tej formy pomocy jest stworzenia warunków dla pozytywnego rozwoju całego systemu rodzinnego. W spotkaniu zwykle uczestniczą wszyscy członkowie rodziny, zamieszkujący pod jednym dachem. Czasami w trakcie terapii okazuje się, iż istnieje konieczność poprowadzenia części spotkań tylko z dzieckiem / dziećmi lub samymi rodzicami.

Przed rozpoczęciem terapii odbywają się zwykle 2-3 konsultacje, podczas których rozpoznawane są trudności oraz jest definiowany problem. Podczas konsultacji psychoterapeuta określa i proponuje najkorzystniejszy, dla danej rodziny i w danej sytuacji, sposób pomocy oraz wspólnie z rodziną zostaje podjęta decyzja dotycząca rozpoczęcia terapii rodzinnej oraz zdefiniowane cele.

Jaki jest  główny cel terapii rodzin?

 Celem terapii rodzinnej jest pokonanie trudności poprzez wskazanie źródeł konfliktu, nazwanie ich oraz wspólna praca nad ich rozwiązaniem.

 Pomoc w przywróceniu szacunku, akceptacji, spokoju i miłości w rodzinie, która pod wpływem silnych emocji wydaje się być daleko od siebie